Voorwoord ACOM Journaal februari 2020

Last Updated on 10 februari 2020, 09:07 by

Vlissingen en mariniers. Twee zaken die, weten we al jaren, niet goed lijken te matchen! Het (lichtvaardig genomen?) besluit de mariniers te verhuizen van Doorn naar Vlissingen, draaide uit op een langdurige soap die in de media breed werd uitgemeten. Maar de laatste maanden kwam de geruchtenmachine stevig op gang: Op 17 januari zou in de ministerraad het definitieve besluit vallen.

Het bleek loos alarm. De ministerraad van 24 januari misschien? Zou dan eindelijk de ‘verlossende’ duidelijkheid komen? Maar nee hoor, er kwam een Kamerbrief. Defensie had het licht gezien, mariniers wilden en willen niet naar Vlissingen en er waren “ineens” serieuze zorgen over het eerdere besluit om het Korps Mariniers naar Zeeland te verhuizen.

Zorgen vanwege het behoud en de werving van de mariniers en daarmee de toekomstbestendigheid en continuïteit van het Korps Mariniers. – Zorgen die zouden kunnen leiden tot heroverweging van het besluit uit 2012. Wow, dat is nog eens een onverwachte ontwikkeling na de discussie van de afgelopen jaren? En dan heeft men het in de Kamerbrief nog niet eens over de zaken die in Vlissingen niet gerealiseerd zouden kunnen worden en de inmiddels aanzienlijk gestegen kosten.

Maar nog vreemder is de passage in de brief dat het kabinet zich tegelijkertijd ook zorgen maakt over de negatieve gevolgen van een mogelijke heroverweging voor de economische structuur en werkgelegenheid in de provincie Zeeland en de gemeente Vlissingen. Wat bedoelt men nu precies? Hebben de provincie en de gemeente “recht op compensatie” als de mariniers toch niet naar Vlissingen gaan?
En gaan we dan serieus in discussie met de lokale bestuurders over proefballonnetjes ter waarde van 2 miljard euro? Krijgen dan alle plaatsen en provincies waar Defensie vertrokken is of niet naar toe is gegaan ook compensatie? Lastige discussie, die we wellicht veel eerder hadden moeten voeren. Dan hadden we wellicht nooit iets hoeven afstoten of inkrimpen. Dat heeft immers nogal wat gekost. Maar kunnen we de redenering ook omdraaien? Als Defensie zich nu wél ergens gaat vestigen of gaat uitbreiden, kunnen we dan een deel van de opbrengsten voor die steden of provincies terug laten vloeien naar de begroting van Defensie? Dan wordt het in ieder geval een zuivere discussie.

Om de een of andere reden heb ik hier toch wel weer een ‘dubbel gevoel’ bij. Politieke spelletjes: En weer zit Defensie in de hoek waar de klappen vallen. Nog even en de politiek komt werkelijk met een compensatie van 2 miljard voor Zeeland en Vlissingen en als men dat dan op de begroting van Defensie zet, hebben we weer extra geld uitgegeven voor Defensie! Ik hoop oprecht dat er aan deze gênante soap snel een einde komt en dat er, zoals aangegeven, uiterlijk 1 april duidelijkheid komt voor Defensie in het algemeen en de mariniers in het bijzonder.

En stel dat het Nieuw-Milligen wordt, centraal gelegen op de mooie Veluwe en op slechts een half uurtje van Doorn, zouden er dan wellicht nog een aantal van de vertrokken mariniers terug willen naar Defensie? Dat zou toch mooi zijn? Ze gingen weg met een FPS2 aanstelling zonder zekerheid over een vast contract en onzekerheid over het al dan niet verplaatsen naar Vlissingen. Nu kunnen ze wellicht terugkomen met de zekerheid van een vaste baan op een luttel half uurtje van Doorn.

Een utopie? Of toch écht een besluit in het belang van Defensie en dus in het belang van Nederland? Wat mij betreft is de vraag stellen in deze ook het antwoord geven. De tijd zal het leren, maar cruciaal voor alle partijen is dat er op korte termijn duidelijkheid en zekerheid komt. Daar kan volgens mij geen misverstand over bestaan!