Voorwoord ACOM Journaal december 2023
Als ik de laatste tijd met mensen binnen Defensie spreek, zijn er twee onderwerpen die prominent aan de orde komen. Het arbeidsvoorwaarden-onderhandelaarsresultaat voor de sector Defensie en de uitslag van de verkiezingen voor de Tweede Kamer.
Over het eerste kan ik kort zijn, op het moment dat ik dit voorwoord schrijf loopt immers onze achterbanraadpleging nog. Naar goed gebruik communiceren wij daar niets over totdat wij de staatssecretaris, die gelukkig weer terug is binnen Defensie, en de zusterorganisaties in het sectoroverleg Defensie, de uitkomst daarvan hebben bekendgemaakt. Dat is, zoals u elders in dit ACOM Journaal kunt lezen, op 12 december a.s.
De uitslag van de verkiezingen stelt mij wel voor een duivels dilemma. Ik heb als voorzitter immers geen enkele politieke voorkeur en ben, niet alleen in die rol, maar ook als mens, een groot voorstander van het in Nederland bestaande democratisch model.
Het overgrote deel van Nederland heeft stemrecht en de stem van “het volk” bepaalt na democratische verkiezingen de samenstelling van de Tweede Kamer. Dat is een groot goed en dient op elke wijze gerespecteerd te worden.
Geen discussie daarover! Ik constateer wel dat er toch weer mensen demonstreren tegen de uitkomst van de verkiezingen. “Soms” verbaas ik mij over dat soort demonstraties, – maar dat terzijde.
De vraag is uiteraard waar de uitkomst van de verkiezingen ons, Nederland in het algemeen en Defensie in het bijzonder, gaat brengen. Nog belangrijker is misschien: wanneer?
De enorme groei van de PVV heeft ook mij verbaasd. Een groei werd wel verwacht maar niet zo’n extreem omvangrijke toename. Naast die van de PVV is ook de groei van het NSC en de BBB zeer opvallend. Gezien mijn functionele rol is het afwachten wat een eventuele regering, waar deze partijen eventueel deel van uit gaan maken, in petto heeft voor Defensie in het algemeen en de krijgsmacht in het bijzonder.
En dat is nu precies het probleem. Ik heb geen glazen bol en “your guess is as good as mine”. Uiteraard hoor en zie ik, met name van de heer Wilders, grote uitspraken, over de toekomstige rol van Defensie en onze positie binnen de NAVO. Misschien nog wel het meest opvallend is de mening over de positie van Turkije binnen diezelfde NAVO. Uiteraard heb ik ook gelezen dat er geen geld meer naar Oekraïne zou moeten gaan, – en zo kunnen we nog wel even doorgaan.
Naar mijn mening zijn veel van deze zaken, maar dat geldt uiteraard ook voor andere partijen, niet meer dan een inzet en verkiezingsretoriek. We hebben nu eenmaal, linksom, rechtsom of dwars door het midden, een regering nodig, in welke vorm dan ook. Om te kunnen regeren zal er onderhandeld moeten worden over alle cruciale elementen. En de hiervoor genoemde zaken zijn wel kwesties waar niet zomaar een meerderheid voor gevonden zal worden. Ook dat is het mooie van het Nederlandse democratische model. Er zullen, gedragen door een meerderheid, compromissen gesloten moeten worden.
Ik heb er vertrouwen in dat dit gaat lukken en hoop oprecht dat dit ook relatief snel gaat gebeuren zodat er duidelijkheid komt. Duidelijkheid voor Nederland, voor de wereld om ons heen, maar óók voor Defensie.
Last but not least. Het is inmiddels december en het jaar is weer omgevlogen. Rest mij derhalve om u en uw naasten heel fijne feestdagen toe te wensen en een voorspoedig, gezond en vooral vredig 2024.