Voorwoord ACOM Journaal april 2019

Last Updated on 8 april 2019, 07:58 by

Op het moment dat ik dit voorwoord begin te schrijven voor ACOM Journaal is het een herfstachtige dag. Niet alleen qua weer, maar ook qua gevoel. Het is koel en somber, bij tijd en wijle zelfs guur. Zoals u vast heeft meegekregen heeft de CCOOP, waar wij in het Sector Overleg Defensie (SOD) deel van uitmaken, op 25 maart jl. bekendgemaakt vooralsnog niet meer fysiek deel te nemen aan de vergaderingen van de Werkgroep arbeidsvoorwaarden.

Een ‘dubbel’ gevoel, maar wel een weloverwogen besluit. Zo een besluit nemen wij immers niet lichtvaardig. Wat de redenen waren voor dit besluit heeft u inmiddels kunnen lezen op de website of in de nieuwsbrief. Anders staat er nog het nodige hierover in dit nummer van ACOM Journaal. Uiteraard zitten wij het liefst aan de onderhandelingstafel om te werken aan een goed onderhandelaarsresultaat arbeidsvoorwaarden voor het Defensiepersoneel. En dat uiteraard op korte termijn. Wij zeggen namelijk keer op keer dat het personeel recht heeft op een arbeidsvoorwaardenpakket waar respect en waardering uit blijkt. Maar daarnaast ook op een voldoende personele vulling, kwalitatief en kwantitatief voldoende  materieel en materiaal. Voldoende oefendagen om waar dan ook ter wereld de opdracht uit te kunnen voeren die u aan Defensie geeft. Vandaar dan ook het ‘dubbele’ gevoel. Het is nooit in het belang van het Defensiepersoneel, onze leden in het bijzonder, als wij niet mee onderhandelen. Het is ook niet goed om dat wel te doen zonder voldoende vertrouwen.

Maar tussen het moment waarop ik dit voorwoord begon te schrijven en het starten van de drukpersen brak de zon even door op deze herfstachtige dag. In een goed gesprek tussen vertegenwoordigers van de CCOOP en Defensie zijn de afspraken aangaande communicatie tijdens een arbeidsvoorwaarden onderhandelingstraject uitgebreid besproken. Beide partijen staan nog steeds achter de gemaakte afspraken; ze werden evenwel op een aantal punten verschillend geïnterpreteerd. Afgesproken is dat wij elkaar in de toekomst niet (meer) verrassen met communicatie- uitingen. Hiermee zijn we er uiteraard nog niet, maar dit gaf ons wel voldoende comfort om weer fysiek te gaan deelnemen aan het overleg van de Werkgroep arbeidsvoorwaarden. Voor ons blijft het uitgangspunt simpel: Het arbeidsvoorwaardenoverleg heeft op dit moment prioriteit 1, 2 en 3. Als er dan voldoende comfort is om weer fysiek deel te nemen is de keuze helder. In het laatste SOD hebben wij de minister en de zusterorganisaties opgeroepen om zo snel als mogelijk tot een sterk verbeterd onderhandelaarsresultaat te komen.

Maar nogmaals: Snelheid mag nooit ten koste gaan van kwaliteit. Ik wens de onderhandelaars, zowel van Defensie als van de zusterorganisaties, veel succes en wijsheid toe.