Wat voor werkgever wil Defensie zijn?

Last Updated on 18 februari 2022, 11:26 by Jan Kropf

In het Sector Overleg Defensie op 2 december 2021 werd duidelijk dat het overgrote deel van het personeel van Defensie het “maximaal haalbare resultaat binnen de arbeidsvoorwaardenruimte van Defensie” afwees.

Er was dus geen arbeidsvoorwaardenakkoord vanaf 1 januari 2021. Dat is wat het is. In dat SOD hebben wij de voorzitter (toenmalig Minister Henk Kamp) verzocht om de € 1000,- eenmalige uitkering toch uit te betalen, maar dat vond hij geen optie. Het was immers een totaalpakket en dat was afgewezen. Ook hebben we gevraagd om zo snel als redelijkerwijs mogelijk aan te geven hoe men een aantal andere zaken zag, waaronder de “reiskostenvergoedingen”. Dit maakte immers ook deel uit van datzelfde totaalpakket. Op 14 december jl. kregen wij een brief waarin dienaangaande het volgende werd aangegeven:

“Met betrekking tot de vergoeding van reiskosten bij Defensie stel ik vast dat bij het ontbreken van een nieuwe arbeidsvoorwaardelijke afspraak over dit onderwerp, de huidige rechtspositionele regelingen op dit punt blijven gelden.”

Blijkbaar bedoelde (de Minister van) Defensie daar mee dat men toch maar bij een aanzienlijk aantal mensen serieus geld wilde weghalen. Naar onze mening kan en mag dat niet, maar zoals te doen gebruikelijk gaat Defensie nogal creatief om met wet- en regelgeving als de betreffende wet- en regelgeving Defensie niet uitkomt.

In de regelgeving staat inderdaad dat de vergoeding bij “dagelijks reizen” gestopt wordt na 6 weken aaneengesloten niet reizen naar de “werkplek” (onder een aantal voorwaarden). Dat is echter wel een wordt-bepaling en geen kán-bepaling. Simpel gesteld had Defensie dat dan na 6 weken moeten doen en niet op een willekeurig moment daarna is de, naar onze mening, “grond om de vergoeding te stoppen” daardoor vervallen. De regeling dienaangaande van Defensie is immer van kracht gebleven en er is dan ook absoluut geen sprake van dat de “reguliere defensie regelgeving” weer van kracht wordt vanaf 1 maart 2022 zoals Defensie suggereert.

Ook de verwijzing naar de belastingdienst raakt kant noch wal. Zo stelt Defensie dat er een uitzondering op de bestaande regeling was en dat hiervoor toestemming was van de belastingdienst. Hierdoor zou Defensie de tegemoetkoming woon-werkverkeer hebben mogen doorbetalen aan de medewerkers die volledig thuiswerkten en niet reisden. Dit was, zo geeft Defensie aan, een uitzondering op de bestaande regelingen. Het ministerie van Financiën zou hier toestemming voor hebben gegeven en deze toestemming zou nu beëindigd zijn en daardoor zou deze coronamaatregel van het ministerie van Financiën zijn beëindigd. De reguliere defensieregelgeving zou daardoor weer gelden vanaf 1 maart 2022. Wat een onzinverhaal. Hier kun je lezen wat de “uitzondering” was die voor iedere werkgever in Nederland van toepassing was. Simpel gezegd mochten de werkgevers de geldende tabelvergoedingen (onder voorwaarden) onbelast blijven vergoeden tot 1 januari 2022 hoewel die feitelijk fiscaal bovenmatig was, ook indien mensen daardoor meer kregen dan € 0,19 per daadwerkelijk gereisde kilometer. Doordat die uitzondering niet meer van toepassing is zouden werkgevers, dus ook Defensie, dit fiscaal bovenmatige deel moeten belasten of er een eindheffing over moeten betalen. Dat is echt iets heel anders.

Voor ons is de conclusie simpel: dit is vast bedacht door mensen met een auto met chauffeur en niet door de mensen in de lagere schalen of rangen waar de vaste kosten voor de noodzakelijke auto of motor doorlopen, ook als men niet reist. Die mensen kunnen deze tegemoetkoming dan ook echt niet zomaar missen maar het zou ze wel worden ontnomen. Dat zouden we natuurlijk juridisch kunnen gaan aanvechten middels een eventuele bezwaar- en beroepsprocedure, maar de makkelijkste en snelste oplossing ligt meer voor de hand.

Los daarvan is het evident dat het thuiswerkadvies stevig is teruggedraaid en ligt het in de lijn der verwachting dat het thuiswerkadvies binnenkort geheel vervalt!

Wat nu te doen?

Als u thuis werkt of wilt gaan werken kunt u eenvoudig voorkomen dat uw tegemoetkoming woon-werk-verkeer gekort wordt. Als u uw rooster wilt gaan aanpassen door in dit rooster op te nemen wanneer u thuiswerkt stel dan zeker dat er in dit rooster geen aaneengesloten periode zit van 6 weken waarbinnen u niet naar uw werkplek reist. U zou er bijvoorbeeld voor kunnen kiezen om eenmaal per week of 2 á 3 weken, een dag “werkzaamheden op de reguliere werklocatie te plannen”. Doordat u dan (na 1 maart 2022) niet langer dan 6 aaneengesloten weken niet op de werkplek bent vervalt de mogelijkheid voor de werkgever om uw tegemoetkoming dagelijks reizen stop te zetten en blijft die wat het was.

Heeft u hier vragen over of loopt u tegen problemen aan? Neem dan direct contact op via info@acom.nl