Lest we forget!
Voor hen die hun leven gaven voor onze vrijheid
Last Updated on 5 mei 2022, 07:59 by
Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden (-)
Jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet
en dan die vraag aan een ander stellen
(Remco Campert)
De Nationale Dodenherdenking op de Dam in Amsterdam was dit jaar weer vanouds en vertrouwd. Twee jaar na de coronapandemie alles overhoop gooide en de herdenking met massaal toegestroomd publiek onmogelijk maakte. Gezien de indrukwekkende en tegelijkertijd ook ontroerende massaliteit van de opkomst lijkt het ‘oude normaal’ terug van twee jaar weggeweest.
De Nationale Dodenherdenking op de Dam in Amsterdam was dit jaar weer vanouds en vertrouwd. Twee jaar na de coronapandemie alles overhoop gooide en de herdenking met massaal toegestroomd publiek onmogelijk maakte. Gezien de indrukwekkende en tegelijkertijd ook ontroerende massaliteit van de opkomst lijkt het ‘oude normaal’ terug van twee jaar weggeweest.
Maar ‘normaal’ en ‘alledaags’ wordt nooit het immense leed van de oorlog. Een verschrikking die nog altijd niet te bevatten gruweldaden bracht. “Dat nooit weer” werd 77 jaar geleden plechtig beloofd. Een belofte die vandaag aan gruzelementen en scherven wordt gegooid in Oekraïne, in het oosten van het Europese continent waar al twee wereldbranden werden ontstoken ten koste van miljoenen mensenlevens: militairen en burgers.
In zijn 4 mei voordracht in de Nieuwe Kerk in Amsterdam sprak de historicus Hans Goedkoop over de banaliteit van het kwaad, – het kwaad van de oorlog die het oude continent weer in zijn meedogenloze wurggreep dreigt te krijgen.
“Een grootmacht valt een buurland aan, gewoon in ons Europa. Het geweld treft burgers. Er dreigt een ontrechting van miljoenen. Generaties lang hoopten we daarvan weg te drijven naar een nieuwe toekomst, nooit meer, maar we vallen door de tijd, het lijkt wel 1939, en nu komt het op ons aan – op ons kompas voor goed en kwaad. Alsof we nooit anders doen nemen we vluchtelingen op en sturen wapens. Hier moet het recht winnen.” Burgemeester van Amsterdam Femke Halsema trof in haar toespraak bij de herdenking op de Dam dezelfde toon.
“Hier vlakbij verwoestte een bom de hoek van de Blauwburgwal en de Herengracht. En 44 levens. ‘Het is alsof de stad kermt,’ schreef een Amsterdamse vrouw die net daarvoor het luchtalarm hoorde. Het was 11 mei 1940. Een tragische dag. Toch was de bom in Amsterdam een voorbode. Drie dagen later werd Rotterdam getroffen door het zwaarste bombardement in de Nederlandse geschiedenis. (-) Nederland verloor zijn vrijheid, zijn democratie en zijn rechtstaat. (-) ‘Het is alsof de stad kermt.’ Het klinkt – ook nu – door uit het verleden.”
Eerder op de dag werden ook elders in ons land de Nederlandse slachtoffers herdacht van “oorlogssituaties en vredesoperaties tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. In Den Helder bij het marine-monument ‘Voor Hen Die Vielen’, voor de gevallenen van de Koninklijke Marine en de Koopvaardij. Algemeen secretaris van de ACOM, Stefan Hop, gaf namens de bond acte de présence en, zoals elk jaar weer, werd namens de ACOM een krans gelegd bij het monument.
Ondertussen trad Jan Kropf, algemeen voorzitter van de ACOM, aan bij de herdenking op Nationaal Ereveld Loenen, om er namens de bond een krans te leggen. Dat deden onder anderen ook opperrabbijn Binyomin Jacobs tezamen met de ambassadeur van de Bondsrepubliek dr. Cyrill Jean Nunn.
Ook bij de Dodenherdenking op Militair Ereveld Grebbeberg werd de ACOM vertegenwoordigd door algemeen secretaris Stefan Hop.
Regio West nam ook dit jaar namens de bond de honneurs waar bij de herdenking op De Waalsdorpervlakte. Regiovoorzitter Mustafa Bal en regioraadslid Elvis Manuela legden een krans bij het monument op de herdenkingsplaats.
