Het is hier al vaker betoogd: we leven in een tijdsgewricht van de schemerfase waarin de democratie wereldwijd verkeert; het voorportaal van de uiteindelijk eclips (?!). Gelukkig lukt het de autocraten/ dictators (in spe) nog niet overal zonder slag of stoot de democratie hardhandig terzijde te schuiven.

Maar daar heeft de wannabe autocraat/dictator het volgende op gevonden: roeptoeter bij voorbaat dat je bij verlies de uitkomst van de verkiezingen niet accepteert omdat het kiessysteem niet deugt en er gefraudeerd is. Voer en een buitenkansje voor de blinde navolgers, zeloten en nuttige idioten (zoals Lenin ze noemde) onder de intelligentsia c.q. de ‘ingenieurs van de ziel’ (dixit Stalin), om alsnog te proberen desnoods gewapenderhand de democratisch verslagen autocraat aan de macht te brengen.

Het is het, evenals de Japanse duizendknoop, alom voortwoekerende ‘klerkenverraad’ dat de Franse filosoof-schrijver Julien Benda alreeds in de jaren ’20 van de vorige eeuw aan de kaak stelde in zijn belangwekkende boek ‘Het verraad van de intellectuelen’ (La Trahison des clercs). Intellectuelen die, vaak om bij het eventueel ‘winnende kamp’ te horen of om andere redenen, met het verstand op nul, lijkt het wel, luidruchtig kiezen voor de antidemocratische krachten.

Ik moet steeds vaker denken aan onze (actieve) veteranen die, uitgezonden door parlement en regering, zich in alle mogelijke uithoeken van deze aardkloot, inzetten om er vrede en veiligheid te brengen. ‘No can do’ is daarbij volstrekt niet aan de orde; sterker nog onze uitgezonden collega’s hebben er hun leven voor veil, zoals het plechtig en uit vroeger tijden heet.

Ze staan, varen, vliegen aan de (bedreigde) EU-NAVO buitengrenzen en vormen onze ultieme beschermingswal: ‘not on my watch’. Of ze leveren een bijdrage aan het welslagen van NAVO-oefening Falcon Autumn die op het moment van schrijven gaande is. Voor veiligheid en vrede; opdat wij onze vrije way of life kunnen behouden en voortzetten. Hoe moet het die (actieve) veteranen te moede zijn te zien dat hun moedige efforts in tal van gevallen in missiegebieden en dichter bij huis, toch niet dat ene kiezelsteentje in de rivierbedding hebben verlegd om de woeste stroom een enigszins vrediger, veiliger wending te geven?

Vrediger en veiliger in het Avondland waar we onbekommerd en welbewust oliedomme beslissingen nemen. Dumm, heet dat bij de oosterburen. Staat er nu werkelijk geen maat op onze naïviteit? De naïviteit die het Westen, inzonderheid West-Europa, uitstraalt is verbijsterend op het onpasselijke af. China koopt, geïnviteerd door kanselier Olaf Scholz, - Xi Jinping annex Poetin Liebhaber -, een kwart van Hamburgs wereldhaven op. Bijna iedereen in de Bondsregering is tegen maar Scholz, inzake Oekraïne toch niet de meest daadkrachtige westerse regeringsleider, drukt zijn wil door. Xi Jinping (‘Chine c’est moi’) bezit nu in Europa: havens (in NAVO-land Griekenland de volledige haven van Piraeus), (financiële en andere) belangen in tal van andere Europese havensteden waaronder Rotterdam, Amsterdam, Antwerpen (maar meer nog in de ‘weke onderbuik’ (Spanje, Portugal, Italië, Griekenland) van de EU); cruciale IT-infrastructuur (HUAWEI) en nog zoveel meer[1]. Nog afgezien van onze nog altijd toenemende afhankelijkheid van China als de ‘fabriek’, de sweatshop van de wereld. En zo vreet het klerkenverraad verder de fundamenten aan van het ooit zo solide bastion ‘Europa’ met zijn door de Verlichting doordesemde waarden en normen.

“Als we over een paar jaar terugkijken en ons afvragen hoe het kon gebeuren dat Duitsland zich uitleverde aan China, moet het duidelijk zijn dat de bondskanselier die beslissing in zijn eentje heeft genomen”, oordeelde het weekblad Der Spiegel.

Tot slot. Kent u de spannende televisieserie ‘V’ nog, uit de jaren tachtig (https://cutt.ly/0NUrKXD)? Met die meedogenloze Diana, opperreptiel, (subliem vertolkt door de ravissante actrice Jane Badler) die als noenmaal marmotten, ratten als chihuahua’s zo groot alsook ander faunatisch ongerief, weg schrokte. Ja, dat was traumatisch schrikken. Maar nu weten we met parlementaire zekerheid te melden dat de reptielen onder ons zijn.

Eh… niet die ene schichtige hagedis in uw tuin maar de duistere wereldheersers, de Illuminati, waar wij hier overigens al melding van maakten. Nu is het officieel bevestigd: een op publiciteit belust Kamerlid verhaalde daar, als zelfverklaarde samenzweringstheoreticus, onomwonden over. Op de Amerikaanse conspiracy theories kwelbuis, dat wel. In het land dat zonder ophouden beweert God aan zijn zijde te hebben en waar de samenzweringstheorieën uitbundig groeien en bloeien, kijkt men immers niet meer op van dit soort ontboezemingen.

Frank ‘Ol’ Blue Eyes’ Sinatra parafraserend: The world we knew is over! (https://cutt.ly/RNUj5Rj)

[1] Zie o.a. van Rob de Wijk: ‘De nieuwe wereldorde; ‘De slag om Europa’

Nederland, ‘ons (niet meer zo) natte landje aan de Noordzee‘, strompelt amechtig van crisis naar crisis, - lijkt het wel. Financiële crisis, huizencrisis, toeslagen(affaire)crisis, asielcrisis, energiecrisis, stikstofcrisis; de rij van miserie is schier eindeloos. Zijn we nog aan het bijkomen van de ene rampspoed, schuift de andere doffe malaise en malheur pontificaal aan aan de keukentafel.

En de overheid, althans het kabinet, zit er navelstaarderig bij als waren de transcendente dagen van de op luxe goederen beluste Bhagwan Sri Rajneesh weergekeerd. Men kijkt en wijst intussen naar probleemoplosser Defensie die op aanvraag/in opdracht, moet beredderen waar en wat het beredderen kan. En passant, so to speak, moeten de collega’s in het Balticum, Slowakije, Polen, ook nog de precaire oostgrens van het bondgenootschap beveiligen en bewaken mocht de in zijn eigen waanwereld verkerende heerser in het Kremlin, ook daar op avontuur uitgaan.

En dat is niet denkbeeldig. Immers, volgens Ruslandkenner/Kremlinwatcher Michel Krielaars[1] maakt in het Kremlin niet Poetin maar Nikolaj Patroesjev, opperhavik onder de haviken, de dienst uit. Patroesjev, oud-chef van de geheime dienst FSB (voorheen KGB), wil by hook or by crook het oude Sovjetimperium herstellen. Zijn kompaan in het kwaad en medeaanjager is Alexander Bortnikov, de huidige spionnenchef. Krielaars verwacht dat de Baltische staten met hun aanzienlijke Russischtalige minderheden, als de volgende ‘amuse-bouche’ op het menu van de Kremlinhaviken staan.

Maar ook Moldavië, ingeklemd tussen Roemenië en Oekraïne, moet vrezen voor de landhongerige veelvraat uit het noorden. Die heeft zijn begerig oog laten vallen op Transnistrië (waar overigens al Russische troepen gelegerd zijn) en Gagaoezië (bent u er nog?), een ‘autonoom gebied’ in Moldavië ‘gezegend’ met een pro-Russische bevolking.

Sergej Lavrov, de als een frik ogende minister van Buitenlandse Zaken, waarschuwde zeer recent Moldavië dat het zich de oorlogstoorn van het Kremlin op de hals zou halen als het zou wagen de Russofielen in die regio’s een haar te krenken of zou proberen de Russische bezettingstroepen in Transnistrië te verjagen. Lavrov wees fijntjes op het lot van Georgië dat hardhandig tot de orde (van de Pax Sovietica) werd geroepen toen het “onze vredestroepen in Zuid-Ossetië aanviel”.

Wij mogen onze ‘defensie-kippenborstjes’ dan ook alvast (laten) beregenen. Over beregenen gesproken: in onze regionen waar (nog) geen verbod geldt, beregent de agrariër in deze Saharaanse tijden onbekommerd zijn akkers met kostbaar water. Tegelijkertijd loopt men te hoop tegen het door de rechter afgedwongen anti-stikstofbeleid van de overheid. ‘En de boer hij ploegde voort.’ Zou de dichter Werumeus Buning (niet geheel koosjer in de oorlog, - maar dit terzijde) vandaag weer ‘de boer’, de landman, in een ballade bezingen? De noeste bewerker van het land die zich door niets en niemand laat afbrengen van ‘den dagelijkschen arbeid’? Dat vraag ik u af!

De boer beklimt vandaag met goesting de trekker: niet om te ploegen, zaaien of te oogsten maar om te demonstreren. De Nederlandse driekleur onteren. Blokkades opwerpen, het verkeer lamleggen, de hermandad naar het leven staan en zo meer. Coronaontkenners, anti-vaxers, complottheorie-fanaten en andere anti-overheid zeloten, proberen mee te liften op de trekkers van het boerenmisnoegen met de (landelijke) overheid.

Veteranen, actief en postactief, reageren terecht gramstorig op de ‘ondersteboven’ opgehangen Nederlandse driekleur waarvoor ze bloed, zweet en tranen plengden en hun leven veil hebben c.q. hadden. Overigens, in 1937 werd het ‘rood-wit-blauw’ door het kabinet Colijn IV wettelijk vastgelegd “als zijnde de officiële kleuren van het Koninkrijk der Nederlanden; een beslissing die door koningin Wilhelmina werd bekrachtigd”.

Maar intussen, bezweken onder de ‘ondraaglijke lichtheid’ van de kritiek uit de Tweede Kamer en het boerenprotest, zadelde minister Staghouwer (CU) van Landbouw de spreekwoordelijke Maarten op met zijn pijp. ‘One down’, klonk de jubelkreet vanachter het boerenbont. Volgens critici etaleerde de ex-bewindsman gebrek aan panoramische vergezichten nopens de agrarische toekomst van ons land. Hoe nu? Dit voorheen agrarische landje wordt al sinds jaar en dag bestuurlijk aangevoerd door een man die visie ooit definieerde als “een olifant die het zicht belemmert”. En hij peinst er vooralsnog niet over rozen te gaan kweken, naar wij dachten.   

En als slotakkoord: tot welke vervaldatum reikt onze solidariteit met en steun aan Oekraïne? In Italië, een der wankelmoedige en onvaste stemmen in het westerse solidariteitskoor, doen uitgesproken Poetinfans als Lega en Forza Italia mee aan de verkiezingen van 25 september. Ze hebben volgens kenners de verkiezingswinst al in de tas.

Ja, we trainen Oekraïnse soldaten maar als de Forza’s en Lega’s in de EU op het schild worden geheven mag Maarten ook die pijp in zijn zak steken. Wat ik u brom!

[1] Zie zijn ‘Oorlog met Rusland’, Uitgeverij Pluim, maart 2022.