Mexicaanse Hond november 2024

Deze treurzang klonk op deze plek al vaker als een soort mantra: de democratie, de rechtsstaat ligt mondiaal onder spervuur en wordt langzaam maar zeker teruggedrongen! In, qua zwakke democratische gezindheid, altijd al suspecte landen, is ze inmiddels gekneveld, gewurgd en diep in de grond gestopt.

Laatstelijk nog in Georgië waar in ‘Duitse jaren ’30-stijl’, een “constitutionele staatsgreep” is gepleegd bij parlementsverkiezingen. De pro-Russische regeringspartij Georgische Droom kreeg maar liefst 54% van de stemmen na een stembusgang die gepaard ging met bruut geweld en intimidatie.

De onafhankelijke president van het land, Salome Zoerabisjvili, die eerder gesteund werd door Georgische Droom, sprak haar afschuw uit en zei dat haar land het slachtoffer is geworden van “een Russische speciale operatie”. Erkennen van de verkiezingsuitslag zou volgens de president neerkomen op erkennen dat “Rusland hier is binnengekomen”.


In Moldavië, waarvan een significant deel van de bevolking sympathiseert met Poetin en Moskou, was het kantje boord. Een nipte meerderheid van de Moldaviërs stemde voor het vastleggen in de grondwet van de huidige pro-Europese, democratische koers van het land. Dit in weerwil van een grootschalige Russische desinformatiecampagne tegen de EU, en de activiteiten van de pro-Russische oligarch Ilan Shor, die riant betaalde voor ‘nee-stemmen’. (In de VS probeert Elon Musk hetzelfde te doen ten faveure van Donald Trump die, naar verluidt, bij zijn herintreden in het Oval Office, het lijvige puntenprogramma Project 25 bij zich draagt. Lees en huiver!1)


De Moldavische president Maia Sandu sprak van “een ongekende aanval op de vrijheid en democratie” door criminele groepen die samenspanden met buitenlandse krachten die vijandig staan tegenover de belangen van Moldavië.


Intussen reisde de Hongaarse autocraat Viktor Orbán, wiens land nu voorzitter is van de Raad voor de Europese Unie, gezwind naar Georgië om zijn geestverwant Irakli Kobakhidze, te feliciteren met diens ‘overwinning’. Hij prees de Georgiërs dat ze “voor vrede hebben gestemd” en hebben vermeden dat hun land “een tweede Oekraïne” wordt.


Bij ons in Nederland vreet betonrot ongestoord verder in en aan de fundamenten van onze democratische rechtsstaat. Antidemocratische, anti-rechtsstatelijke uitspraken in het verleden gedaan door huidige bewindslieden, worden met de mantel der alomvattende liefde bedekt en als het ware ex post afgezegend. De veelvuldig als ‘nepparlement’ afgedane Tweede Kamer, wordt nu goeddeels bevolkt door partijgenoten en zeloten van een politiek leider, die op social media onbekommerd antidemocratische opvattingen ventileert. En ondertussen lijkt de zelfbenoemde hoedster van “rechtsstaat en democratie”, die ons een “nieuw sociaal contract” had beloofd, zich, in arren moede (?), te plooien naar het adagium: go with the flow!


Diplomaten en andere ‘daftige’ ambtenaren, verzetten zich in de vorm van studentikoze ‘walk-outs’, demonstratief tegen het buitenlandbeleid van de regering. Beleid dat ze (als ambtenaar) ooit hebben beloofd te zullen uitvoeren. Maar beste, brave ambtenaren, als binnenskamers geuite (constructieve) kritiek niet aanslaat, kan, wie zich in toenemende mate ongemakkelijk voelt bij het vigerende beleid, altijd opteren voor een permanente walk-out, – naar wij dachten.


‘Soevereinen’ rukken op! Nederlanders die, in meerderheid, de rechtsstaat en rechtsorde verwerpen en zichzelf onaantastbaar voor wet- en regelgeving wanen. Sommigen zijn zelfs bereid “geweld te gebruiken tegen de overheid en andere instanties”. Ze lijken nu te kunnen rekenen op protectie van de hermandad, althans van politiechef Youssef Ait Daoud . We moeten “hen en hun zorgen serieus nemen en in gesprek gaan voordat het te laat is en ze het lijntje over zijn”, dixit Daoud in een kranteninterview.

Waar is het wachten op? Op de proclamatie van de eerste soevereine enclave in Nederland als no-go-area voor de handhavers van wet, regelgeving, ergo de democratische rechtsorde?

Middelerwijl woekert het betonrot/de betonkanker die vreet aan de steunberen van onze democratie, ongehinderd voort!


[1] https://www.project2025.org/policy/

.