Mexicaanse Hond juni 2025
Wat een timing. Wat een platte klucht. Wat een ontstemmend kiezersvolk-vermaak. Pal voor de eerste NAVO-topconferentie die Nederland in 76 jaar bondgenootschap mag organiseren, welbewust en overwogen, de stekker uit het kabinet trekken (een huiselijke ‘tante Miep-uitdrukking’ door het journaille bedacht.)
Daar staan dan ‘onze’ minister-president, ‘onze’ minister van Defensie, bedremmeld demissionair te wezen tegenover de politieke en militaire crème de la crème (nu ja, bij wijze van spreken dan!) van de NAVO-wereld. Slaan wij als Nederland toch een buitengewoon droevige modderfiguur. Waarin een klein land gargantuesk groot kan zijn.
Hoort u het de huidige hoofdbewoner van het Witte Huis in Washington al oortoeteren tegen Dick Schoof en Ruben Brekelmans? “You’re fired! You’re no longer in charge! Smadelijk verwezen naar de exit door een van mijn vele wannabe’s hier in Europa, de EU – die ik overigens intens haat. Ja, ze leren gretig en snel vandaag de dag die populistische zeloten, – wat u zegt.”
Brekelmans had nog zo gehoopt dat ‘Den Haag 2025’ een “keerpunt” zou markeren in de geschiedenis van de NAVO. Het historische moment waarop Europa, Nederland incluis, zijn verantwoordelijkheid pakte in de verdediging van het eigen grondgebied en op daadkrachtige, geloofwaardige wijze afschrikking zou uitstralen die iedere (potentiële) vijand bij voorbaat zou doen terugdeinzen! Het is de essentie van de door EU-Commissievoorzitter Ursula von der Leyen voorgestane en bepleite ‘Pax Europaea’. Een militair, economisch en politiek sterk en onafhankelijk Europa dat niet langer achteroverleunend ervan uitgaat dat de NAVO de problemen wel oplost. “Het wordt niet weer zoals vroeger (-) daarvoor is de internationale orde te snel afgegleden naar internationale wanorde. (-) De democratie is niet in steen gehouwen. Zij moet elke dag hernieuwd worden. En de geschiedenis laat zien dat het makkelijker kan worden vernietigd dan opgebouwd.”
Maar, als in Den Haag straks, in de geest van de Pax Europaea, plechtig wordt beloofd om qua defensie-uitgaven op korte termijn te komen tot 5% van het BBP, zoals Washington heeft verordonneerd, zal Nederland, rood aanlopend van gêne, de kaken stijf op elkaar moeten houden, naar wij ernstig vrezen. Een demissionaire regering mag immers geen bindende financiële verplichtingen aangaan, naar wij dachten. “Fi donc”, zou Querulijn Xaverius Markies de Canteclaer van Barneveldt, met opgetrokken wenkbrauwen en opgeheven lorgnet, afkeurend hebben gepreveld.
Intussen heeft de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie, maar ook de EU, er een (potentiële) dwarsligger en stoorzender bij met de aantredend president van Polen, de conservatieve nationalist Karol Nawrocki. Evenals zijn voorganger, de jurist Andrzej Sebastian Duda, is Nawrocki lid van de partij Recht en Rechtvaardigheid (Prawo i Sprawiedliwość, PiS).
De rechts-radicale PiS was van 16 november 2015 tot 2023 aan de macht in Polen met als beleidsspeerpunt de totale ontmanteling van de rechtsstaat, ondermijning van de onafhankelijke rechterlijke macht en het op alle terreinen dwarsbomen van de Europese Unie en alles waar zij voor staat, – met uitzondering dan van de stroom aan ontwikkelingsmiljarden uit Brussel die Warschau met goesting toucheerde. Evenals Duda is de historicus Nawrocki een geharnaste tegenstander van de EU, die weinig opheeft met de rechtsstaat en het liefst aanschurkt tegen Rusland. Kennelijk een historicus die ervoor kiest voorbij te gaan aan het barre verleden van zijn land in de eeuwenlange relatie van onderdrukking en knechting door (tsaristisch) Rusland/Sovjet-Unie. ‘Jeszcze Polska nie zginęła’ (‘Nog is Polen niet verloren’) luidt de eerste regel van de Dąbrowskimars, het Poolse nationale volkslied. Maar nu misschien helaas wel verloren voor democratie en rechtsstaat?!
Bij ons in de polder wordt ondertussen de bouw van een hoogstnodig munitiedepot vertraagd of misschien wel gestuit door een dassenfamilie. Zelf heb ik volstrekt niets tegen dassen of andere (beschermde) dieren, – integendeel, ik ben een fanaat van de ontembare en onverwoestbare honingdas (die hier helaas niet voorkomt), maar in deze tijd van urgentie zal toch veel moeten wijken voor onze defensiebehoeften, naar wij serieus dachten en hopen.
[1] De EU-Commissievoorzitter in haar toespraak bij de aanvaarding van de Internationale Karelsprijs (Internationale Karlspreis zu Aachen). https://tinyurl.com/mrjxmej4