Mexicaanse Hond januari 2025
De wapens oppakken om een agressor buiten de deur te houden? Ammehoela! Mij niet gezien! Onderzoeksbureau Ipsos I&O wilde, begin december, van 1.133 Nederlanders (18 jaar en ouder) weten of ze bereid waren de wapens op te pakken als de ‘oorlogsnood’ aan de man is[1]. Slechts “één op zeven (17%) zegt zelf bereid én in staat te zijn mee te vechten. Onder mannen van 18-34 jaar is dat 30%.”
Er waren eens tijden, is mij ooit diets gemaakt, dat een iegelijk bereid was terstond musket, (indertijd buitgemaakte) Luger en ander beschikbaar (antiek) wapentuig, uit het vet te halen om de vijand te lijf te gaan. Hoe anders is het nu? Are we really doomed of is er nog hoop?
Nou, ik heb daar een kokosnoot-hard hoofd in. Somberman lijkt soeverein te heersen. Volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau, SCP, is “de stemming over het land als geheel (-) somber: 58% van de Nederlanders vindt dat het de verkeerde kant op gaat.” Men ervaart en wordt steeds vaker geconfronteerd met (maatschappelijke, politieke) conflicten.
De blik moet meer naar binnen, op de problemen in eigen land, gericht worden en minder op het buitenland, vindt de meerderheid van de Nederlanders (63%). Maar geheel en radicaal kappen met internationale samenwerking? Dat dan weer niet! Er is een “breed gedeeld besef” dat samenwerking met buitenlandse partners noodzakelijk is, gegeven onze “open economie en kleine defensiemacht”.
Intussen grijpen de geopolitieke veranderingen in de grote boze buitenwereld in rap tempo om zich heen. De wereld is lang niet meer zo ordentelijk en overzichtelijk opgedeeld als in de ‘ijstijd’ van de Koude Oorlog. Neem nu Syrië, solide geacht steunpunt en satraap in het Midden-Oosten (in de hoogtijdagen) van de Sovjet-Unie (Rusland), Iran (Hezbollah, Hamas), Turkije. Op een achternamiddag wordt door die beschermheren (noodgedwongen, verzwakt door (proxy-)oorlogen, interne conflicten etc.) besloten het land op te geven. Dit uit de aard der zaak zeer tot ongenoegen van Bashar Hafiz al-Assad die mokkend en pruilend de wijk moest nemen naar Moskou.
Onderwijl stonden de toekomstige slachtoffers te juichen bij de intocht van de nieuwe machthebbers: terreurorganisatie Hayat Tahrir al-Sham (Organisatie voor de Bevrijding van de Levant). Haar leider, de omineus bebaarde Ahmed Hussein al-Sharaa alias Abu Mohammad al-Julani, sloeg een flemend “gematigde” toon aan die het Westen als zoetgevooisde ‘Duizend-en-een-nacht-muziek’ in de goedgelovige, naïeve oren klonk.
Een beproefd recept, in 2021 handig ingezet door de Taliban om het gretige Westen zoete broodjes te serveren. De Afghaanse vrouwen en andere minderheden die niet het absolute Taliban-gedachtengoed zijn toegedaan, worden sindsdien hardhandig geconfronteerd met de maatschappelijke ordening van de rechtlijnige ‘theologiestudenten’. In de VS, het voormalige baken en schoolvoorbeeld van democratie en rechtsstaat[2], treedt, als het goed is, binnenkort een oude/nieuwe opperbevelhebber, aan. Hij heeft strijk en zet beloofd dat er onder zijn regiem veel, zo niet alles, wat zijn voorganger voor sacrosanct hield, overboord wordt gegooid. Europa, de EU, de NAVO mogen hun kippenborstjes grondig (laten) beregenen. Oekraïne wordt uit- en overgeleverd aan chum and buddy Poetin. Het narratief, het perspectief, is overigens nu geheel ten faveure van Poetin gekeerd. Men rept nauwelijks meer over de voortdurende, brute, schaamteloze Russische agressie.
Het Westen lijkt nu bevangen door een, door Chamberlain[1] geïnspireerde, apaiserend geachte toegeeflijkheid jegens het Kremlin waarbij Oekraïne dient als slachtlam. Geef Rusland de oblasten Donetsk, Loehansk en andere bezette gebieden en de expansiehonger en usurpatiedrift van de ‘Beer’ is (voor even?) gestild.
Als dit geaccepteerd beleid wordt kunnen wij in Chihuahua uitzien naar de terugkeer van Texas, Californië, Florida, Arizona, New Mexico en andere geroofde en ‘gekochte’ regio’s in de Mexicaanse moederschoot. Kunnen de Russen bovendien met recht Alaska terug claimen! Wat een koddige gedachte!
Naar wij ernstig vrezen kan Kyiv het in 2025 en daarna (?), gemeenzaam gezegd, shaken! Immers, in de wereld van vandaag de dag, zegevieren, lijkt het, de krachten van het kwaad. Ik wens u en de uwen andermaal: Gezond, Voorspoedig, Vredig en Veilig 2025.
[1] https://tinyurl.com/2tua7cv5
[2] Nu door velen gezien als ‘flawed/failed democracy’.
[3] Zie Verdrag van München, 30-09-1938: Het verraad en de ‘uitverkoop’ van Tsjecho-Slowakije.
.