Mexicaanse Hond

Mexicaanse Hond juni 2025

Wat een timing. Wat een platte klucht. Wat een ontstemmend kiezersvolk-vermaak. Pal voor de eerste NAVO-topconferentie die Nederland in 76 jaar bondgenootschap mag organiseren, welbewust en overwogen, de stekker uit het kabinet trekken (een huiselijke ‘tante Miep-uitdrukking’ door het journaille bedacht.)

Daar staan dan ‘onze’ minister-president, ‘onze’ minister van Defensie, bedremmeld demissionair te wezen tegenover de politieke en militaire crème de la crème (nu ja, bij wijze van spreken dan!) van de NAVO-wereld. Slaan wij als Nederland toch een buitengewoon droevige modderfiguur. Waarin een klein land gargantuesk groot kan zijn.
Hoort u het de huidige hoofdbewoner van het Witte Huis in Washington al oortoeteren tegen Dick Schoof en Ruben Brekelmans? “You’re fired! You’re no longer in charge! Smadelijk verwezen naar de exit door een van mijn vele wannabe’s hier in Europa, de EU - die ik overigens intens haat. Ja, ze leren gretig en snel vandaag de dag die populistische zeloten, - wat u zegt.”

Brekelmans had nog zo gehoopt dat ‘Den Haag 2025’ een “keerpunt” zou markeren in de geschiedenis van de NAVO. Het historische moment waarop Europa, Nederland incluis, zijn verantwoordelijkheid pakte in de verdediging van het eigen grondgebied en op daadkrachtige, geloofwaardige wijze afschrikking zou uitstralen die iedere (potentiële) vijand bij voorbaat zou doen terugdeinzen! Het is de essentie van de door EU-Commissievoorzitter Ursula von der Leyen voorgestane en bepleite ‘Pax Europaea’. Een militair, economisch en politiek sterk en onafhankelijk Europa dat niet langer achteroverleunend ervan uitgaat dat de NAVO de problemen wel oplost. “Het wordt niet weer zoals vroeger (-) daarvoor is de internationale orde te snel afgegleden naar internationale wanorde. (-) De democratie is niet in steen gehouwen. Zij moet elke dag hernieuwd worden. En de geschiedenis laat zien dat het makkelijker kan worden vernietigd dan opgebouwd.”

Maar, als in Den Haag straks, in de geest van de Pax Europaea, plechtig wordt beloofd om qua defensie-uitgaven op korte termijn te komen tot 5% van het BBP, zoals Washington heeft verordonneerd, zal Nederland, rood aanlopend van gêne, de kaken stijf op elkaar moeten houden, naar wij ernstig vrezen. Een demissionaire regering mag immers geen bindende financiële verplichtingen aangaan, naar wij dachten. “Fi donc”, zou Querulijn Xaverius Markies de Canteclaer van Barneveldt, met opgetrokken wenkbrauwen en opgeheven lorgnet, afkeurend hebben gepreveld.
Intussen heeft de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie, maar ook de EU, er een (potentiële) dwarsligger en stoorzender bij met de aantredend president van Polen, de conservatieve nationalist Karol Nawrocki. Evenals zijn voorganger, de jurist Andrzej Sebastian Duda, is Nawrocki lid van de partij Recht en Rechtvaardigheid (Prawo i Sprawiedliwość, PiS).

De rechts-radicale PiS was van 16 november 2015 tot 2023 aan de macht in Polen met als beleidsspeerpunt de totale ontmanteling van de rechtsstaat, ondermijning van de onafhankelijke rechterlijke macht en het op alle terreinen dwarsbomen van de Europese Unie en alles waar zij voor staat, - met uitzondering dan van de stroom aan ontwikkelingsmiljarden uit Brussel die Warschau met goesting toucheerde. Evenals Duda is de historicus Nawrocki een geharnaste tegenstander van de EU, die weinig opheeft met de rechtsstaat en het liefst aanschurkt tegen Rusland. Kennelijk een historicus die ervoor kiest voorbij te gaan aan het barre verleden van zijn land in de eeuwenlange relatie van onderdrukking en knechting door (tsaristisch) Rusland/Sovjet-Unie. ‘Jeszcze Polska nie zginęła’ (‘Nog is Polen niet verloren’) luidt de eerste regel van de Dąbrowskimars, het Poolse nationale volkslied. Maar nu misschien helaas wel verloren voor democratie en rechtsstaat?!

Bij ons in de polder wordt ondertussen de bouw van een hoogstnodig munitiedepot vertraagd of misschien wel gestuit door een dassenfamilie. Zelf heb ik volstrekt niets tegen dassen of andere (beschermde) dieren, - integendeel, ik ben een fanaat van de ontembare en onverwoestbare honingdas (die hier helaas niet voorkomt), maar in deze tijd van urgentie zal toch veel moeten wijken voor onze defensiebehoeften, naar wij serieus dachten en hopen.

[1] De EU-Commissievoorzitter in haar toespraak bij de aanvaarding van de Internationale Karelsprijs (Internationale Karlspreis zu Aachen). https://tinyurl.com/mrjxmej4


Mexicaanse Hond mei 2025

Hier in de polder was het verleden Zondag 4 mei, stiller dan op ‘doordeweekse’ Zondagen. Zelfs de ‘kwalitaria’ van ‘Boer Bertus’ (eigenlijk een gewiekste inwijkeling uit de grote stad die een paar jaar geleden zwaaiend met een kloeke zak duiten de originele Bertus uiteindelijk naar de gallemiezen hielp), lag er verlaten-rustig bij.

Een schril contrast met onze ‘metropool’ waar zelfs op de Nationale Plek voor het jaarlijks herdenken van onze doden en gevallenen, het al een handvol jaren niet mogelijk is op 4 mei luttel twee minuten waardig, respectvol stil, te zijn. (Beroeps)demonstranten, activisten van uiteenlopende pluimage, blijken juist op dat moment, niet bij machte het fatsoen op te brengen om hun ongenoegen met wat dan ook in Nederland en de wereld, op een ander moment of elders de vrije loop te laten.

Het heeft er veel van dat de Dodenherdenking steeds meer een speelbal wordt van actuele mondiale politieke ontwikkelingen in plaats van een nationale, samenbindende dag van herdenken en gedenken. Vroeger werden, - wij waren daar eens getuige van -, stilteverstoorders of andere onverlaten door het publiek op hardhandige wijze tot de orde bepaald. In menig (Oost-)Europees land en elders, in zonnige(r) oorden, staat op disrespect en dedain voor zulke nationale, saamhorige momenten, niet minder dan langdurige eenzame opsluiting in ‘tijgerkooien’, - naar het voorbeeld van de Vietcong.

Ook ‘alternatief’ herdenken op zulke, vroeger onaantastbaar geachte dagen, schijnt in opmars te zijn. In ieder geval in bepaalde kringen die kennelijk met goesting ‘nuttige-idioten-diensten’ verlenen aan buitenlandse organisaties en bewegingen die officieel in het Westen niet reçu zijn.

Ambtenaren die het niet eens zijn met enig beleid van de regering, verzamelden zich in Den Haag, waar anders?, voor het maken van een politiek statement op de dag waarop Nederland zijn doden en gevallenen in de Tweede Wereldoorlog herdenkt. Men grossierde met ostentatief gedragen halsbedekking die de buitenlandse sympathieën verried. Het bleek te gaan om een “bijeenkomst voor slachtoffers van de ‘genocide in Gaza’.”
Volgens weekblad EW zou uit de keuze voor dag en tijdstip blijken “dat het niet gaat om een oprechte herdenking, maar om een politiek statement – respectloos bovendien.”

Ons lijkt het simpel. Wie als ambtenaar niet langer de gezworen/beloofde loyaliteit jegens de overheidswerkgever kan opbrengen, rest, naar wij dachten, weinig meer dan de matten ten kantore oprollen en al of niet boudérend wachten op ideologisch minder gure tijden. Of, wellicht slimmer, ga de politiek in en begin op dat podium met je agitprop-campagne!

Ook op Bevrijdingsdag, op het 5 Mei Plein en het herdenkingsmonument Blote Jan-Blote Gerrit in Wageningen, waar elk jaar het Bevrijdingsvuur wordt ontstoken, gingen de vrijheidminnende reltrappers weer rücksichtslos door het lint, als vanzelfsprekend gebruikmakend van de nationale, met veel bloed, zweet en bittere tranen herwonnen, vrijheid. Hun eigen vrijheid is heilig maar dat van anderen mag met voeten worden getreden tot het moment daar is dat ze wordt afgeschaft. Men, wie is de hermandad (nog) niet bekend (“de camerabeelden worden bestudeerd”), vergastte minister-president Schoof en zijn Poolse collega en gast Tusk, op een rookbom. Falende of ontbrekende veiligheidsmaatregelen om zulke wandaden in de kiem te smoren? Wie zal het zeggen?

Volgens de hermandad was de beveiliging adequaat en alert. Een citaat van haar website (politie.nl): “Vooraf en tijdens de evenementen is er veel samenwerking en contact tussen de organisatie, politie en gemeente. (-) In Wageningen waren veel politieagenten aanwezig. Zowel opvallend in uniform als onopvallend in burger. Vooraf zijn duidelijke afspraken gemaakt over de samenwerking tussen beveiligers vanuit organisatie en politie. Dit kan dus betekenen dat eerst beveiligers ingrijpen en vervolgens de politie het overneemt. Op het 5 mei plein waren politieagenten (zowel opvallend als in burger) snel bij het incident en hebben zij de aanhoudingen verricht. (-) Er waren vooraf bij ons geen signalen bekend over een mogelijke verstoring van de openbare orde tijdens het Bevrijdingsfestival. Betrokken partijen gaan de voorbereiding van en inzet tijdens het evenement, met het oog op het gebeurde, evalueren.” Benieuwd wat de uitkomst van deze polderevaluatie zal zijn. Benieuwd ook welke (mondiale actueel-politieke) invulling en vormgeving onze Nationale Dodenherdenking te wachten staat.


Mexicaanse Hond april 2025

De haat, de weerzin tegen de EU, Europa, ‘the Old World’, het herkomstcontinent van de witte voorvaderen, is diepgeworteld in de huidige administratie in Washington D.C. De meest uitgesproken en schrille roeptoeters in dit onzalige domein, zijn de presidentiële secondant JD Vance en diens loodsvisje, minister van Defensie Peter B. Hegseth.

Het alles verzengende degout loeide laatstelijk weer lava-kolkend omhoog. Alle anti-Europa fiolen werden ‘with a vengeance’ leeggegoten in een online chatgroep waarin Vance en Hegseth met onder anderen veiligheidsadviseur Michael Waltz en Tulsi Gabbard, chef van de veiligheidsdiensten, topgeheime informatie bespraken betreffende de ophanden zijnde Amerikaanse luchtaanvallen op de Houthi’s in Jemen.

Dit kwam naar buiten door toedoen van Jeffrey Goldberg, hoofdredacteur van het Trump-kritische Amerikaanse tijdschrift The Atlantic, die door Waltz in dit doorluchtige gezelschap was uitgenodigd. Goldberg, in eerste instantie volstrekt verbijsterd door de invitatie en vervolgens door wat hij te lezen kreeg, dacht aan een hoax tot, een paar dagen na de opmerkelijke chatsessie, de Houthi’s daadwerkelijk een Amerikaanse bommen- en granatenregen te verstouwen kregen. In zijn blad deed Goldberg vervolgens uitvoerig verslag van de conversatie tussen de high & mighty in de huidige Trump-administratie.

Vance en Hegseth grepen het buitenkansje van het Houthi-bombardement met beide handen aan, om furieus aan de slag te gaan met het zagen van anti-Europa planken van dik sequoia-hout. Vance beweerde o.m. dat Amerika nauwelijks gebruik maakt van het Suezkanaal als handelsroute. Europa daarentegen is voor 40% van zijn handel afhankelijk van ‘Suez’ als vaarroute. Op basis van het nieuwe Amerikaanse ‘tit for tat’-beleid, moet Europa dan ook diep in de buidel tasten als de Amerikanen het kanaal en de Rode Zee vrijwaren van Houthi-aanvallen op schepen. Vance walgt en wordt onpasselijk van die freeloaders, uitvreters, in Europa. Hegseth gaat ook compleet over zijn nek van “European freeloading”, waar hij diepe minachting voor koestert.

De voormalige minister van Buitenlandse Zaken van Frankrijk Hubert Védrine, verklaarde die haat en minachting voor Europa, de EU en de NAVO als volgt in een interview :
“Zijn (Vance’s) vijandigheid tegenover bondgenootschappen is opzettelijk. Het is geworteld in het idee dat buitenlands beleid in dienst moet staan van een beperkt binnenlands verhaal. Dat maakt hem gevaarlijk – maar in zekere zin ook nuttig. Hij dwingt Europa om de vraag onder ogen te zien die het decennialang uit de weg is gegaan. (-) Alleen als Europa verandert in een militair stekelvarken zal het aanvallen afschrikken – en misschien, uiteindelijk, weer een relatie met Washington opbouwen op andere voorwaarden. Maar er is geen garantie.”

Intussen is het een va et vient van Europese politieke leiders en andere ‘Canossa-gangers’, op 1600 Pennsylvania Avenue, Washington D.C. Gestoken in hun paasbeste (maat)pak (een onverbiddelijke must ten paleize Trump) en voorzien van een koffertje vol strijkages en paai-frasen om de Supreme Commander Of The Free(loading) World, Donald J. Trump voor zich en hun land in te nemen. Met name de secretaris-generaal van de NAVO bleek bereid heel ver op die weg te gaan. Als er immers een nieuwe invulling en interpretatie gegeven is van het begrip ‘bending over backwards’, dan is het wel met de tenenkrommende vertoning van ‘NAVO-chef’, Mark Rutte, in het Oval Office op bezoek bij “my good friend, president Trump”, nadat hij die andere, niet zo machtige maar armlastige en schatplichtige president, Volodymyr Zelensky van Oekraïne, een publieke oorwassing had gegeven. Nota bene naar aanleiding van de diepe vernedering die Zelensky ten deel viel in hetzelfde Oval Office op aanstichting van ‘The Donald’, JD, Pete e.a. Maar of Rutte er zijn baan mee heeft veiliggesteld is twijfelachtig.

Volgens Hubert Védrine is de NAVO door toedoen van de Trump-administratie een station die de Amerikaanse Greyhound niet meer aandoet. “We zijn de breuk al voorbij”, is Védrine overtuigd. Voor Rutte rest de tragiek van de ‘Last Samurai’, Takamori Saigō?

[1] https://tinyurl.com/2enax4h4

[2] https://tinyurl.com/3nhuujzx


Mexicaanse Hond maart 2025

“Onze gemeenschappelijke waarden zijn niet meer zo gemeenschappelijk”, stelde Christoph Heusgen, voorzitter, 2022-2025, van de Veiligheidsconferentie in München (MSC), vast in zijn slottoespraak. Bevangen door hevige emoties liet de Duitse diplomaat en overtuigd atlanticus met een formidabele staat van dienst, zijn tranen de vrije loop.

Heusgen ‘trok het even niet meer’ na de “onacceptabele”(1) anti-Europa-tirade van de Amerikaanse vicepresident James David (JD) Vance. Kort daarvoor had zijn minister van Defensie, de voormalige tv-host en nationale gardist Peter Brian (Pete) Hegseth, al het schofferende grondwerk verricht met zijn drieste mededeling dat Oekraïne de door Rusland bezette gebieden moest afstaan en een NAVOlidmaatschap definitief kon vergeten.

Het beeld van de Duitse diplomaat, die het te kwaad kreeg, markeerde het einde van tachtig jaar hechte trans-Atlantische bondgenootschappelijke banden. De epiloog van het al in de periode 2017-2021 door Trump aangekondigde onthalzen van de NAVO (“I don’t give a shit about NATO”) (2), het verraad van Europa, inzonderheid Oekraïne, dat bestie Vladimir Vladimirovitsj (Vlad I de Grote) met alle egards op een presenteerblaadje krijgt aangeboden. Tja, wie het gore lef heeft de wapens op te pakken om zijn eigen grondgebied te verdedigen tegen macht- en landhongerige megalomane agressors, krijgt van de nieuwe machthebbers in Washington ongenadig op zijn falie.

Het, volgens politieke analisten, zorgvuldig geregisseerde ‘eindspel’ werd ingezet op vrijdag 28 februari 2025 in het Oval Office, met de geplande publieke vernedering en (poging tot) politieke executie van Zelensky, ten overstaan van het voltallige kabinet. De opmaat in het ‘Humiliate & Kill Zelensky’ draaiboek kwam van een pro-Trump journalist die de Oekraïnse president berispend toesprak: ‘Hoe hij het bestond om niet in pak gestoken de Amerikaanse president te ontmoeten.’

Vervolgens werd het script in rap tempo afgedraaid met als apotheose een woedende Trump die Zelensky als “respectloos en ondankbaar” neerzette en hem verweet met ‘vuur van een Derde Wereldoorlog te spelen’. De Oekraïnse staatsman werd schril afgeschilderd als oorlogshitser, een roekeloze vechtjas die alleen maar door Amerikaanse steun de “tough guy” kan uithangen. “Een geplande politieke overval” volgens de Britse omroep BBC, die bekwaam werd uitgevoerd. Zelensky/Europa is de kwaaie pier. En over Poetin geen kwaad woord of Donald en JD worden cholerisch.

“There’s a new sheriff in Washington”, lichtte JD met een niet mis te verstane wild-west-frase, de herijking en -invulling toe van eeuwen aan “gemeenschappelijke waarden” tussen Amerika en Europa (de koloniale stichter van het huidige Amerika). Hij vergat evenwel de naam te noemen van de nieuwe wetshandhaver: Vlad I de Grote, die intussen met hofhouding en al, zijn intrek heeft genomen in het Witte Huis. Daar zijn inmiddels in ijltempo de aloude bordjes verhangen ter bevestiging van de nieuwe as: Moskou-Washington tegen (het huidige) Oekraïne, de NAVO, de EU. De fanatieke woordvoerder Donald J. Trump, legde als amuse, alvast de schuld voor de drie jaar durende bloedige, nietsontziende Russische agressieoorlog op het bureau van de “verafschuwde” Oekraïnse president. “You should’ve never started (the war)”, kreeg “dictator” Volodymyr Oleksandrovytsj Zelensky vanuit het Witte Huis toegebeten door His Master’s Voice-hondje Nipper en zijn sidekick, JD, - de ‘incarnatie’ van Rataplan (3) als sluw, geniepig vals kuitenhappertje.

“Er kan een dag komen waarop Oekraïne ‘Russisch’ zal zijn”, liet Nipper eerder weten, het ‘Kremlin-narratief’ uitdragend dat nu richtinggevend is in het Amerikaanse ‘transactionele’-‘what’s in it for me’-buitenlandbeleid. De toekomst van Oekraïne en Europa wordt intussen, zonder hun inbreng, beklonken in ‘ouwe-jongens-krentenbrood’-sfeer in Riyad, Saoedi-Arabië of ergens in het Midden-Oosten! Na afloop van hun gezamenlijke, ongehoord beschamende vertoning in het Oval Office, bleken Trump en Vance in hun nopjes over het verloop van de strafexpeditie tegen Zelensky. “This is going to be great television”, stelde His Master’s Voice vergenoegd, handenwrijvend vast. Bent u daar nog?!


  1. Reactie van de Duitse Defensieminister, Boris Pistorius:https://tinyurl.com/yc3646jj
  2.  Geregistreerd door Trumps voormalige nationale veiligheidsadviseur, John Bolton.
  3. De oliedomme hond van stripheld Lucky Luke.


Mexicaanse Hond februari 2025

‘Picture it’, citeren wij andermaal met graagte Sophia Petrillo uit Golden Girls[1]. De Verenigde Staten, het grootste en machtigste NAVO-land dreigt het veel kleinere partnerland Denemarken met economische sancties, zelfs met militair ingrijpen, om Groenland, autonoom deel van dat ‘calimerolandje’, in bezit te krijgen.

En passant wordt Canada, niet de geringste NAVO-partner, en qua oppervlakte groter dan de VS, ongevraagd op de nominatielijst geplaatst als toekomstige 51ste staat van de Unie. Intussen is de Golf van Mexico rauwelings hernoemd en staat nu te boek als ‘Golf van Amerika’ terwijl zowel Canada als Mexico zich geconfronteerd zien met (aangekondigde) importheffingen van 25%. Beide, landen die voor hun export sterk leunen op de vraag uit Amerika.

Een soortgelijke strafheffing staat ook de Europese Unie te wachten omdat ze “geen Amerikaanse auto’s kopen”. Maar waarom zouden de Europeanen ook, als ze zelf puike Duitse, Italiaanse, Franse en Zweedse (Chinees gefinancierd, dat dan wel weer) automobielen fabriceren vergeleken met de kwalitatief mindere producten uit Motorcity Detroit. Of, gaat het erom de elektrieke eenvormige bultrugjes van bestie, de Zuid-Afrikaanse immigrant Musk, een extra verkoop-boost te geven? Sommige immigranten zijn kennelijk ‘meer gelijk’ dan anderen.

In de Verenigde Staten waait een autoritaire wind. Donald J. Trump, de aanstichter in 2021 van de antidemocratische bestorming van het Capitool in Washington, won vorig jaar november de verkiezing en bezet nu het pluche in het Oval Office. En omdat het hem de uitstraling geeft van ‘strongman’, legt zijn land, de voormalige (?) hoeder en schildwacht van de vrije wereld, een brisantbom onder de fundamenten van het NAVO-huis. Daarnaast is men erop uit om de in bepaalde Amerikaanse kringen gehate EU ernstig te verzwakken. Wie taalt nog naar vijanden met zo’n toffe gabber als frenemie? In het Kremlin is het homerisch gelach de laatste tijd dan ook niet van de lucht!

De Trump-administratie voert vooralsnog een beleid doordesemd met rancune en vergeldingszucht. Revanchisme lijkt het devies. Vermeende (politieke en ‘ideologische’) tegenstanders en critici moeten het veld ruimen, federale instellingen en ambtenaren die verdachte criminele activiteiten van de huidige president, zijn cronies of de gezagsondermijnende, antidemocratische bestorming van het Capitool onderzochten, worden opgedoekt, ontslagen of op non-actief gesteld. Dat geldt ook voor gerespecteerde opper- en vlagofficieren die het waagden de opperbevelhebber met tegenspraak te confronteren.

Wereldwijde verkiezingen in 2024 die miljarden kiezers op de been brachten, betekenden een geduchte stresstest voor democratie en rechtsstaat. Wij leven nu, de kennelijk onvermijdelijke ‘pendulum swing’!, (weer) in ‘the age of the strongman’. Leiders die gemeenlijk niets ophebben met de democratie en instituties die de macht controleren en corrigeren.

De liberale democratie wordt ingeruild voor autocratie, dictatuur of voor een soort schijndemocratie met gedirigeerde verkiezingen die de macht van de sterke man bestendigen en uitbreiden. De kiezer lijkt zo’n afgepelde en ingesnoerde vorm van ‘democratie’ best te pruimen. Zie de verkiezingsuitslag in wat nog de ‘grote democratiën’ genoemd mogen worden, de Verenigde Staten voorop. Hoe Nederland er in dit opzicht voorstaat zal de komende tijd moeten leren.

Hier in de polder doet een burgemeester, wellicht wakker geschrokken van een overvliegende F-35, een duit in het populistische zakje, met een ingezonden brief in de Volkskrant (17-01- ‘25). Volgens hem is het “van de gekke” dat Nederland de organisatie van de NAVO-top op zich heeft genomen. Of we wel weten dat de dorpshermandad nu al sterk onderbemand en overwerkt is en straks toch geacht wordt in volle sterkte naar Den Haag op te rukken. Lokale evenementen, “waarop onze inwoners zich hadden verheugd”, moeten nu wijken voor zoiets zots als de NAVO-top, jeremieert de burgemeester van Vijfheerenlanden verder. En hoeveel Sinterklaasintochten zou de gemeente niet kunnen bekostigen met de miljoenen die gespendeerd worden aan de Haagse topconferentie van het Atlantisch bondgenootschap. Ach ja, als 'burrie' van een laatstelijk gevormde, voornamelijk rurale gemeente, ben je op een gegeven moment het zoethouden van (boze) boeren, burgers en buitenlui, en interviews geven aan het plaatselijke sufferdje, aardig zat en wil je wel eens de landelijke pers halen, al is het maar met een ingezonden jeremiade. Inderdaad, picture it!


[1] https://tinyurl.com/mr29unxs


Mexicaanse Hond januari 2025

De wapens oppakken om een agressor buiten de deur te houden? Ammehoela! Mij niet gezien! Onderzoeksbureau Ipsos I&O wilde, begin december, van 1.133 Nederlanders (18 jaar en ouder) weten of ze bereid waren de wapens op te pakken als de ‘oorlogsnood’ aan de man is[1]. Slechts “één op zeven (17%) zegt zelf bereid én in staat te zijn mee te vechten. Onder mannen van 18-34 jaar is dat 30%.”

Er waren eens tijden, is mij ooit diets gemaakt, dat een iegelijk bereid was terstond musket, (indertijd buitgemaakte) Luger en ander beschikbaar (antiek) wapentuig, uit het vet te halen om de vijand te lijf te gaan. Hoe anders is het nu? Are we really doomed of is er nog hoop?

Nou, ik heb daar een kokosnoot-hard hoofd in. Somberman lijkt soeverein te heersen. Volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau, SCP, is “de stemming over het land als geheel (-) somber: 58% van de Nederlanders vindt dat het de verkeerde kant op gaat.” Men ervaart en wordt steeds vaker geconfronteerd met (maatschappelijke, politieke) conflicten.

De blik moet meer naar binnen, op de problemen in eigen land, gericht worden en minder op het buitenland, vindt de meerderheid van de Nederlanders (63%). Maar geheel en radicaal kappen met internationale samenwerking? Dat dan weer niet! Er is een “breed gedeeld besef” dat samenwerking met buitenlandse partners noodzakelijk is, gegeven onze “open economie en kleine defensiemacht”.

Intussen grijpen de geopolitieke veranderingen in de grote boze buitenwereld in rap tempo om zich heen. De wereld is lang niet meer zo ordentelijk en overzichtelijk opgedeeld als in de ‘ijstijd’ van de Koude Oorlog. Neem nu Syrië, solide geacht steunpunt en satraap in het Midden-Oosten (in de hoogtijdagen) van de Sovjet-Unie (Rusland), Iran (Hezbollah, Hamas), Turkije. Op een achternamiddag wordt door die beschermheren (noodgedwongen, verzwakt door (proxy-)oorlogen, interne conflicten etc.) besloten het land op te geven. Dit uit de aard der zaak zeer tot ongenoegen van Bashar Hafiz al-Assad die mokkend en pruilend de wijk moest nemen naar Moskou.

Onderwijl stonden de toekomstige slachtoffers te juichen bij de intocht van de nieuwe machthebbers: terreurorganisatie Hayat Tahrir al-Sham (Organisatie voor de Bevrijding van de Levant). Haar leider, de omineus bebaarde Ahmed Hussein al-Sharaa alias Abu Mohammad al-Julani, sloeg een flemend “gematigde” toon aan die het Westen als zoetgevooisde ‘Duizend-en-een-nacht-muziek’ in de goedgelovige, naïeve oren klonk.

Een beproefd recept, in 2021 handig ingezet door de Taliban om het gretige Westen zoete broodjes te serveren. De Afghaanse vrouwen en andere minderheden die niet het absolute Taliban-gedachtengoed zijn toegedaan, worden sindsdien hardhandig geconfronteerd met de maatschappelijke ordening van de rechtlijnige ‘theologiestudenten’. In de VS, het voormalige baken en schoolvoorbeeld van democratie en rechtsstaat[2], treedt, als het goed is, binnenkort een oude/nieuwe opperbevelhebber, aan. Hij heeft strijk en zet beloofd dat er onder zijn regiem veel, zo niet alles, wat zijn voorganger voor sacrosanct hield, overboord wordt gegooid. Europa, de EU, de NAVO mogen hun kippenborstjes grondig (laten) beregenen. Oekraïne wordt uit- en overgeleverd aan chum and buddy Poetin. Het narratief, het perspectief, is overigens nu geheel ten faveure van Poetin gekeerd. Men rept nauwelijks meer over de voortdurende, brute, schaamteloze Russische agressie.

Het Westen lijkt nu bevangen door een, door Chamberlain[1] geïnspireerde, apaiserend geachte toegeeflijkheid jegens het Kremlin waarbij Oekraïne dient als slachtlam. Geef Rusland de oblasten Donetsk, Loehansk en andere bezette gebieden en de expansiehonger en usurpatiedrift van de ‘Beer’ is (voor even?) gestild.

Als dit geaccepteerd beleid wordt kunnen wij in Chihuahua uitzien naar de terugkeer van Texas, Californië, Florida, Arizona, New Mexico en andere geroofde en ‘gekochte’ regio’s in de Mexicaanse moederschoot. Kunnen de Russen bovendien met recht Alaska terug claimen! Wat een koddige gedachte!

Naar wij ernstig vrezen kan Kyiv het in 2025 en daarna (?), gemeenzaam gezegd, shaken! Immers, in de wereld van vandaag de dag, zegevieren, lijkt het, de krachten van het kwaad. Ik wens u en de uwen andermaal: Gezond, Voorspoedig, Vredig en Veilig 2025.



[1] https://tinyurl.com/2tua7cv5

[2] Nu door velen gezien als ‘flawed/failed democracy’.

[3] Zie Verdrag van München, 30-09-1938: Het verraad en de ‘uitverkoop’ van Tsjecho-Slowakije.


.