‘Defensie’ staat er weer bontgekleurd op in het ‘NAFIN-rapport’ van de Algemene Rekenkamer (AR) . Het Netherlands Armed Forces Integrated Network (NAFIN), het digitale hartenbloed van de krijgsmacht, van politiek-bestuurlijk Nederland, nationale hulpdiensten en andere vitale instellingen, blijkt in feite ‘vrijelijk’ toegankelijk voor kwaadwillige (statelijke) actoren.

‘Emmentaler-gaten’-beveiligingslekken in plaats van streng beveiligde kritieke toegangsplekken in het landelijke glasvezelnetwerk van de krijgsmacht, vormen een staande invitatie voor calamiteiten à la de grote NAFIN-storing van 28 augustus jl. of totale maatschappelijke verlamming door een landelijke digitale black-out. Defensie reageerde pavloviaans op het zoveelste negatieve veiligheidsrapport van de AR en beloofde andermaal ‘beterschap’. Hoe triest voor een organisatie die kortelings nog de mond vol had van ‘lessons learned’!

Een verbijsterende laissez faire-houding die overigens het ingedommelde Europa, de slaapwandelende Europese Unie, nee, de lethargische Westerse wereld, in haar wurgende greep heeft.
Picture this: een Chinees vrachtschip, Yi Peng, sleept 160 kilometer lang zijn anker al krabbend over de bodem van de Oostzee achter zich aan en trekt, al doende, voor Europa vitale datakabels kapot. Volgens de Wall Street Journal wordt onderzocht of het hier gaat om een door Rusland opgezette sabotageactie. De Yi Peng is inmiddels, gedwongen door NAVO-schepen, voor anker gegaan (ze kunnen kennelijk ook op ordentelijke wijze met ankers omspringen). Men is nu aan het onderhandelen om de bemanning te mogen ondervragen.

Het Westen laat zich overigens ook elders riant de kaas van het brood eten door de aanstormende wereldmacht, - de Volksrepubliek China. Afrika is goeddeels ‘Chinees’ en dat geldt in sneltreinvaart ook voor het Caribisch gebied en Zuid-Amerika. Laatst wist de armlastige soft state Bolivia te melden een deal ter waarde van een miljard dollar te hebben gesloten met het Chinese CATL, ’s werelds grootste producent van lithium-ion batterijen voor elektrische voertuigen en energieopslagsystemen. De Chinezen gaan in het Zuid- Amerikaanse land twee fabrieken bouwen voor de productie van lithiumcarbonaat.

Bij onze ‘Gran hermano del Norte’, onze ‘Grote broer’ aan gene zijde van de Rio Grande, (ver)kozen ze onlangs te (ver)worden tot de Verenigde/Verscheurde Staten van Trump. De voormalige president boekte een ‘landslide’, een eclatante overwinning door 312 kiesmannen, zeven ‘swing states’ (ook in de Blue Wall; The Rust Belt: traditioneel Democratische bolwerken) en de popular vote: meer dan 74 miljoen voorkeurstemmen, op zijn naam te schrijven. De vraag is niet wie wél, maar wie níet op de man met een veroordeling aan zijn broek, hebben gestemd. Het is en blijft een buitengemeen wonderlijk land: de ‘Verscheurde Staten van Trump’.

Hoe het zij, de aanstormende nieuwe capo di tutti van het Oval Office, beschikt over een ongekende machtsbasis met een door Republikeinen gedomineerde Senaat en Huis van Afgevaardigden. Tel daarbij op een Hooggerechtshof dat in handen is van oerconservatieve opperrechters (deels door Trump zelf benoemd) en de snelweg ligt geplaveid naar een ongehinderde ‘autocratic breaktrough’. Door verkiezingswinst verkregen macht gezwind zodanig consolideren en uitbreiden dat toekomstige ‘electorale’ machtswisselingen moeilijk zo niet onmogelijk worden.

MAGA-ideoloog Steve Bannon kraaide, volgens Newsweek , dan ook triomfantelijk dat Amerika zeker voor de komende halve eeuw ‘MAGA-territorium’ is. Als dit onder meer betekent het bekleden van hoge posities door complotfabulanten, ontkenners van de (medische) wetenschap, alt-right QAnon-believers en andere schertsfiguren, dan worden de Verenigde/Verscheurde Staten van Trump pas goed de risée van de wereld. Passend in dezelfde categorie als de ‘shithole-countries’ waarover Trump het strijk en zet heeft.
De (bange) vraag is hoe dit allemaal gaat uitpakken voor Europa, de NAVO, de Europese Unie, nu Poetin carte blanche is beloofd bij het aanvallen van NAVO-partners die “niet betalen”. Polen is, lessons learned uit het verleden, onverwijld verdergegaan met versterken van zijn krijgsmacht. In het Balticum en andere voormalige Sovjet-satellieten, houdt men intussen het bange hart vast!

Zalig Kerstfeest. Voorspoedig Nieuwjaar/Feliz Navidad. Próspero Año Nuevo zeggen we in Chihuahua. Het ga jullie goed!

[1] https://tinyurl.com/3s64tfju

.

‘When it’s sleepy time down south’, zong de Amerikaanse zanger Frankie Laine[1] in de jaren ’50. Een ode aan het laid-back leven in de (schijnbaar) ingedutte Deep South van de Verenigde Staten. Het voortkabbelende leven gesjord door diep ingesleten onveranderlijke sociale verhoudingen, machtsposities, mores en tradities.

In die lethargische slaapconditie bevindt zich het Westen vis à vis de (hightech) ontwikkelingen en ambities van de Volksrepubliek China. De zelf-geproclameerde aankomende capo di tutti onder de (geo)politieke en economische grootmachten (2025 wereldleider op het gebied van kunstmatige intelligentie; 2029/50 militaire grootmacht numero uno), is het Westen op hightech-gebied intussen flitsend voorbijgestoken. 

Wereldwijd is Beijing, terwijl het Westen, naar het dacht, prinsheerlijk sliep, uitgegroeid tot de (vooralsnog) onbetwiste leider in “57 van 64 cruciale techsectoren”.  Dat blijkt uit een recent groot onderzoek van de Australische denktank Australian Strategic Policy Institute (ASPI)[2]. Twintig jaar geleden liep Amerika nog als zelfverzekerde tamboer-maitre voor de mondiale hightech-kapel uit, - maar de wereld ziet er nu gans anders uit. In nog maar zeven van de voorheen zestig categorieën geeft de westerse reus op zijn retour (?) de toon aan.

Eventueel leed- of ander vermaak aan onze kant is overigens een ernstige vorm van zelfbedrog. Op de wereldranglijst is Nederland smadelijk getuimeld van de tweede (in het tijdvak 2003-2007) naar plek twintig (in de periode 2019-2023). En dit alles louter als gevolg van research & development bezuinigingen en, in sommige gevallen, uitverkoop van tafelzilver, in de betrokken landen. Over ‘penny-wise but pound-foolish’ gesproken.

Maar er is meer, - China voert nu ook de troepen aan bij de ‘doorontwikkeling’ van radarsystemen, geavanceerde vliegtuigmotoren, drones, satellietpositionering en -navigatie, samenwerkende, sensitieve robots (cobots) en mens-robot samenwerking (MRS). Zelfs op het gebied van “de meest geavanceerde chiptechnologieën” maakt de Volksrepubliek ware kangoeroesprongen.

Nondeju! Daar komt ook India, nu al de voornaamste toeleverancier van vlijmscherpe IT’ers en CEO’s, met een rotgang aangesjeesd! Mij bekruipt de angstwekkende zekerheid dat we over een luttel aantal jaren qua (super) hightech, geheel en al afhankelijk zullen zijn van landen die het niet zo nauw nemen met ónze set democratische, rechtsstatelijke waarden en normen. Nu al is het ‘gedwongen winkelnering’ in Beijing e.o. voor zonnepanelen, om maar te zwijgen van (kritieke-strategische) grondstoffen als gallium, germanium e.a. Middelerwijl in ‘Den Haag’. Gekissebis en gemiezemaus in het hart van onze democratische rechtsstaat: de Tweede Kamer. Voor de Algemene Beschouwingen hadden nieuwbakken premier Dick Schoof en zijn, volgens sommigen ‘extreemrechtse’ PVV-BBB-NSC-VVD-kabinet, zich gemeld in de volksvertegenwoordiging.

Andermaal werd het voor Schoof spitsroeden lopen. De oppositie spaarde de geselkat en knoet niet, - en terecht in dit geval. Immers, de minister van Asiel en Migratie, Marjolein Faber, - die over het onmiskenbare talent beschikt de indruk te wekken dat ze pardoes vanachter het fornuis waar de spruitjes nog opstaan, is weggerukt -, lijkt er op uit te zijn de wormplaat uit het gebint van het rechtsstaatgebouw los te wrikken. Ze wil namelijk met een noodwet de ‘asielcrisis’ te lijf gaan en daarmee het parlement buitenspel zetten, - een manoeuvre die door ambtelijke grondwetjuristen dadelijk naar het grofvuil werd verwezen. Maar premier Schoof verdedigde ijzerenheinig het toepassen van het paardenmiddel van een ‘noodwet’ en wilde niet horen van het voorstel van de oppositie het ding een ‘spoedwet’ te noemen en daarmee toch de Kamer bij het democratische spel te betrekken.

NSC-minister Judith Uitermark van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, die pal moet staan voor de rechtsstaat, zat er beteuterd en hoofdschuddend bij. Haar partij is de zelfbenoemde hoedster van de democratische rechtsstaat die met alle middelen moet worden verdedigd en gewaarborgd. Dat er bij het in elkaar zetten van het kabinet Schoof überhaupt stevig, naar verluidt, gesausd met huilbuien en woede-uitbarstingen, gepraat moest worden over de beginselen van de rechtsstaat, ontlokt mij keer op keer de hartenkreet: ‘Sjonge jonge, - niet te geloven, dit!’

[1] https://t.ly/amOUr

[2] https://www.aspi.org.au/

.

Elk jaar weer op Nederlandse Veteranendag, krijgen wij het te kwaad. Tijdens de ceremoniële openingsbijeenkomst in de Koninklijke Schouwburg (de Ridderzaal, vóór de miljarden belopende broodnodige renovatie). Met name als de veteranen (oude knarren en relatieve ‘ jonkies’), fysiek, geestelijk, ‘moreel’ gekwetst, hun inkervende verhalen delen.

Onopgesmukt, vaak zelf met grote moeite hun emoties wegslikkend, - en juist daarom zo verpletterend indrukwekkend. Helden, die ervoor gezorgd hebben, en dat nog altijd doen, dat wij in vrijheid leven. Jazeker, wij noemen ze ‘helden’ en wij zullen ze ‘helden’ blijven noemen!

Vrijheid die door de jongere generaties niet alleen for granted wordt genomen, maar zelfs als ‘ongewenst’ wordt beschouwd. Recente onderzoeken zorgden voor opgetrokken wenkbrauwen en kommernis, toen bleek dat een derde van de (Nederlandse en Europese) jongeren wel oren heeft naar een dictatuur. Dictators, autoritaire leiders, komen immers, luidens ruim 33% van onze ‘hope des vaderlands’, zonder omhaal tot ‘zaken doen’, wat in een democratie niet het geval is.

Jongeren die hunkeren naar een ‘sterke man’, - een grote leider die wijst en tot elke prijs afdwingt. Zelf hebben ze nog nooit zo’n ‘sterke man’ meegemaakt, laat staan aan den lijve ondervonden maar men dweept kennelijk graag met het onbekende, - het niet te vademen gevaar, voor lijf en leden. De reactie van een blogger op de naar dictatuur hunkerende jongeren: ‘Vergeef hen, want ze weten niet wat ze wensen.’

Maar wach effe, daar beent een 'apologetische wijsneus' driftig naar de roeptoeter. Een type à la dr. Clavan, die vindt dat we de verbinding moeten zoeken met die jonge dwaallichten. Hun gebrek aan vertrouwen in de democratie komt doordat ze als gevolg van crisis op crisis minder of geen kansen krijgen. “De democratie is aan vernieuwing toe en blijven aansluiten bij de tijd”, is de redenering van uitgerekend de Europa-coördinator van een internationale organisatie die wereldwijd de democratie wil ondersteunen en bevorderen(1). Is-tie fijn of is-tie fijn?

Welnu, onze autocraten-minnende jongeren, krijgen weldra een pan-Europees ‘horst’ met de aanmaak van de nieuwe EU-groep ‘Patriotten voor Europa’, op aanstichting van de Hongaarse capo di tutti Viktor Orbán en zijn Fidesz-partij. Aangeschoven zijn bereids de Oostenrijkse FPÖ en de Tsjechische ANO-partij. Populistische rechts-radicale partijen die het bij de jongste verkiezingen voor het Europees Parlement uitzonderlijk goed deden. De uitholling en uiteindelijke déconfiture van de Europese Unie kan worden ingezet.

Nee, geef ons dan maar ‘Generatie D’. Volgens Defensie “een generatie jongeren met de juiste mentaliteit (die) werk wil doen dat ertoe doet, gelooft in de kracht van samenwerking. (-) Een generatie van “doeners en doorzetters”, die straks wordt uitgezonden, ingezet in oorden waar het niet koosjer is, maar waar de aanwezigheid van onze militairen geboden is. Want, het gaat, zoals koning Willem-Alexander in zijn toespraak op Veteranendag benadrukte: “Om vrijheid. Recht. Vrede. Veiligheid. Ontwikkelingskansen. (-) Wat elders in de wereld gebeurt, raakt immers ook ons, vroeg of laat. (-) Vrijheid beschermen betekent: verantwoordelijkheid nemen, ook buiten onze landsgrenzen.”

Daar krijgt ook de nieuwbakken secretarisgeneraal van de NAVO ongetwijfeld mee te schaften. Neêrlands eigen lachende ‘Teflonkid’ Mark Rutte, die, kortgeleden nog strijk en zet liet weten dat zo’n baan niets voor hem was. Maar zie: een paar knievallen en gangen naar Canossa (o.m. Ankara, Istanbul en nog wat autocratisch bestierde contreien), en hij resideert per 1 oktober 2024 te Brussel in de ‘Square des Milliardaires’.

Als hij straks de aanstormende slopers en grafdelvers van het militaire bondgenootschap met onder meer zijn overredingskracht en ontwapenende lach in toom kan houden, mogen wij voorzichtig hopen: ‘nog is de NAVO niet verloren?’

1 International IDEA. Supporting Democracy Worldwide.